Imię: Parys
Płeć: Ogier
Wiek: 5 lat
Cechy charakteru: Parys jest niesamowicie mądrym i przebiegłym koniem. Czasem potrafi oszukać sam siebie. Często wymyśla różne plany, które mają pożądane skutki. Nadaje się więc na przewodnika. I nim jest. Parysa cechuje także wierność, dobroduszność. Nie jest one przeciętnym koniem. Jest wyjątkowy. I potrafi to pokazać.
Nie lubi ujawniać się przed obcymi. Wtedy jest tajemniczy i skryty, a jeśli chodzi o wroga i niebezpieczeństwo, zamienia się nie do poznania.
Cechy fizyczne: Mierzy on 153 cm w kłębie. Jest w miarę wysokim koniem.
Jest niezwykle silny i umięśniony. Ma on mocne nogi, więc lepiej uważać, aby nie oberwać od niego. Siła i odwaga- jego najważniejsze cechy, które powinien posiadać każdy ogier.
Ciekawostki: Parys jako źrebak był zawsze odtrącany przez rówieśników, a wyrósł na potężnego ogiera. Mimo swojej rasy jest szybki i potrafi wysoko skakać.
Umiejętności: Skoki i szybkość.
Żywioł: Woda
Moce: Umiejętność zmiany stanu skupienia wody (zamrozić itd), wywołanie burzy śnieżnej lub samo wywołanie śniegu.
Stanowisko: Emerytowany Przewodnik
Wybranek: Jeśli znajdzie się taka klacz, która nie będzie patrzyła na wygląd i przywództwo, to z chęcią może ją poznać. Może się zakocha?
Rodzina: Matki nigdy nie miał. Choć w sumie nie można tak powiedzieć. Wychowała go oślica.
Historia: Parys urodził się w ubogiej stajni jakiegoś przeciętnego wieśniaka. Nie były to luksusy, jednak przyzwyczaił się do tego. Jedno małe okienko w stajence i cztery brudne pociągowe konie stojące tam już od niepamiętnych czasów.
Jego matka zdechła tuż po porodzie. Nikt do tej pory nie wie dlaczego. Pewnie z powodu swojego podeszłego wieku i trudu z jakim wiązał się poród.
Parys został sam. Mały Ogierek stał uwiązany przy żłobie i chwiejnie poruszał malutkimi nóżkami. Długo nie wytrzymałby bez matczynego mleka, więc ubogi mężczyzna wysilił się i za ostatnie swe pieniądze kupił ośliczkę. Starą, chudą i chorą ośliczkę. Dawała ona mleko, więc Parys mógł traktować ją jako swoją ''oryginalną'' mamę, w końcu nie wiedział, że Praga zdechła.
Szara pani osiołkowa nie miała imienia, więc chłopina nazwał ją Szarka. Zaczął się nią opiekować i w mgnieniu oka zyskała ona na wadze i cieszyła oko swoim wyglądem. Karmiła ona Paryska, póki ten nie osiągnął wieku 8 miesięcy. Wtedy zabrano mu matkę. Był to wielki cios. Koń bardzo się do niej przywiązał i nie chciał jej opuścić. Kiedy ich właściciel zabierał Szarkę, Parys podążył za nią. Nie wiedział, że to mógł być najgorszy krok w jego życiu.
Ośliczka była naprawdę stara i nie mogła pracować w polu, ani dawać źrebaków, więc zapadła decyzja o jej sprzedaniu. Chłop (właściciel) sprzedał ją handlarzowi. Widział jak Parys się do niej przywiązał, lecz nie mógł pozwolić na to, by i on trafił pod nóż. Aż w końcu dał się namówić handlarzowi i sprzedał także swojego Gniadosza. Były to marne pieniądze. Pieniądze, za które miały zginąć dwa końskie życia.
Oślica nie uciekła przed śmiercią, zginęła tam gdzie ją wysłano, w rzeźni. Parysa odkupiła pewna fundacja działająca na rzecz koni. Ludzie widzieli, że Parys to piękny, młody koń, który może przeżyć wiele lat dając szczęście nowemu właścicielowi.
Parys żył w fundacji przez 4 lata. Później doznał poważnej kontuzji i niestety, mimo miłości miał zostać uśpiony. To był jego ostatni zastrzyk w życiu. Bo, Parys dostał za małą dawkę leku i uciekł na wolność. Jakież było zdziwienie ludzi, kiedy w stajni zabrakło ich Paryska.
Później kość zrosła się, a Parys zaczął biegać po tych terenach.
Właściciel: OtherParadox
Imię: Rammstein (czyt. Ramsztajn. ) (w wolnym tłumaczeniu: Taran)
Płeć: Ogier
Wiek: 4 lata
Cechy charakteru: Z pierwszego wrażenia sceptyczny, aspołeczny i okrutny. Faktycznie jest niezbyt towarzyski i wrogo nastawiony do koni. Nie użala się nad kimś gdy sobie coś zrobi, nie zależy mu na zdrowiu i życiu innych koni. Gdy uweźmie się na kogoś nie będzie mu łatwo. Ramm szybko się prowokuje i wdaje do bójki, zazwyczaj zwycięża. Podczas walki łaknie krwi. Przeciwnik ma cierpieć i zginąć tak jak ta to sobie zasłużył. Z zabitych koni zawsze zrywa prawe ucho, na dowód zwycięstwa. Ma już ich sporą kolekcję. Taki jest Rammstein- zły, podły i okrutny.
Cechy fizyczne: Rammstein jest kiepskiej budowy koniem gorącokrwistym. Mimo to jest silny, szybki, zwinny i przebiegły. Kiedy potrzeba jest naprawdę potężny.
Ciekawostki: Rammstein zawsze zrywa prawe ucho ze swych ofiar.
Umiejętności: Szybkie reagowanie w walce. Umiejętność walki.
Żywioł: Umysł
Moce: Czytanie w myślach- inteligancja, ogłuszanie( bądź zabicie) za pomocą umysłu, hipnoza, umiejętność czarowania słowem.
Stanowisko: No przecież, że morderca, chociaż nie ma takiego stanowiska. Spokojnie, będzie działał sam.
Wybranek: Śmieszne.
Rodzina: Równie śmieszne.
Historia: Urodził się już jako czarne, podłe źrebię. Gniew wyssał razem z mlekiem matki, która była równie zła. Nigdy nie miał sprzymierzeńców, bo matka- jego wzór podłość, arogancji i wściekłości został sprzedany na rzeź, właśnie z tego powodu. Rammsteina miało czekać to samo, jednak kiedyś po prostu uciekł. Szwędał się po terenach gór, lasów, pól i łąk gdzie napotykał różn konie. Dręczył je, paswił się nad nimi, a potem bestialsko zabijał. Z każdej swej życiowej ofiary ma pamiątkę- Prawe ucho. Ma całą kolekcję. Może twoje również do niej doda?
Imię:Martel
Płeć: Ogier
Wiek: 4 lata
Cechy charakteru: Martel to zdecydowany, nieco szalony i kompletnie zwariowany ogier. Kocha adrenalinę, na jego pysku zawsze można dostrzec łobuzowaty uśmiech. Ma w wielkim poważaniu co inni o nim myślą, zazwyczaj zajmuje się sobą. Jednak to, że jest zazwyczaj przyjaźnie nastawiony nie znaczy, że nie można go wytrącić z równowagi. Potrafi być także złośliwy i wredny. Bardzo ciekawski, lubi wtykać nos w nie swoje sprawy, lecz i ma także szacunek do innych osób. Ogiera trudno opisać kilkoma zdaniami, trzeba go lepiej poznać.
Cechy fizyczne: Martel to ogier dobrze zbudowany, silny i bardzo wytrzymały. Potrafi bardzo dużo, lecz jak każdy ma i swoje wady. Ceni sobie honor i odwagę, natomiast gardzi tchórzostwem. Można by tu wiele napisać...
Ciekawostki: Ogier rozumie mowę wiatrów i dzięki nim słyszy lepiej od normalnego konia. Ciekawostka jest, że czasem u ogiera objawiają się umiejętności porozumiewania się z światem podziemnym.
Umiejętności: Martel może się ze spokojem pochwalić niezwykłą bezszelestnością poruszania i wielkim sprytem.
Żywioł: Powietrze
Moce: Tworzenie obrazów iluzjonistycznych za pomocą żywiołu, panowanie nad wiatrami, rozumienie ich mowy, tworzenie wszelakiego rodzaju wykształceń z powietrza. Wszystko związane z żywiołem.
Stanowisko: Brak
Wybranek: Brak
Rodzina: Porzucony, pomiatany przez wszystkich, wychowany przez starszego brata- Armora
Historia: Urodził się daleko stąd. Jego rodzina go porzuciła, przez większość życia wychowywał się sam, tylko na początku był przy nim jego starszy brat. Wędrował dosyć długo, z dnia na dzień coraz bardziej tracąc nadzieje, że gdzieś uda mu się znaleźć jakieś miejsce gdzie będzie mógł zamieszkać. Po jakimś czasie dotarł tu.
Właściciel: izusia321
Wiek: 5 lat
Cechy charakteru: Parys jest niesamowicie mądrym i przebiegłym koniem. Czasem potrafi oszukać sam siebie. Często wymyśla różne plany, które mają pożądane skutki. Nadaje się więc na przewodnika. I nim jest. Parysa cechuje także wierność, dobroduszność. Nie jest one przeciętnym koniem. Jest wyjątkowy. I potrafi to pokazać.
Nie lubi ujawniać się przed obcymi. Wtedy jest tajemniczy i skryty, a jeśli chodzi o wroga i niebezpieczeństwo, zamienia się nie do poznania.
Cechy fizyczne: Mierzy on 153 cm w kłębie. Jest w miarę wysokim koniem.
Jest niezwykle silny i umięśniony. Ma on mocne nogi, więc lepiej uważać, aby nie oberwać od niego. Siła i odwaga- jego najważniejsze cechy, które powinien posiadać każdy ogier.
Ciekawostki: Parys jako źrebak był zawsze odtrącany przez rówieśników, a wyrósł na potężnego ogiera. Mimo swojej rasy jest szybki i potrafi wysoko skakać.
Umiejętności: Skoki i szybkość.
Żywioł: Woda
Moce: Umiejętność zmiany stanu skupienia wody (zamrozić itd), wywołanie burzy śnieżnej lub samo wywołanie śniegu.
Stanowisko: Emerytowany Przewodnik
Wybranek: Jeśli znajdzie się taka klacz, która nie będzie patrzyła na wygląd i przywództwo, to z chęcią może ją poznać. Może się zakocha?
Rodzina: Matki nigdy nie miał. Choć w sumie nie można tak powiedzieć. Wychowała go oślica.
Historia: Parys urodził się w ubogiej stajni jakiegoś przeciętnego wieśniaka. Nie były to luksusy, jednak przyzwyczaił się do tego. Jedno małe okienko w stajence i cztery brudne pociągowe konie stojące tam już od niepamiętnych czasów.
Jego matka zdechła tuż po porodzie. Nikt do tej pory nie wie dlaczego. Pewnie z powodu swojego podeszłego wieku i trudu z jakim wiązał się poród.
Parys został sam. Mały Ogierek stał uwiązany przy żłobie i chwiejnie poruszał malutkimi nóżkami. Długo nie wytrzymałby bez matczynego mleka, więc ubogi mężczyzna wysilił się i za ostatnie swe pieniądze kupił ośliczkę. Starą, chudą i chorą ośliczkę. Dawała ona mleko, więc Parys mógł traktować ją jako swoją ''oryginalną'' mamę, w końcu nie wiedział, że Praga zdechła.
Szara pani osiołkowa nie miała imienia, więc chłopina nazwał ją Szarka. Zaczął się nią opiekować i w mgnieniu oka zyskała ona na wadze i cieszyła oko swoim wyglądem. Karmiła ona Paryska, póki ten nie osiągnął wieku 8 miesięcy. Wtedy zabrano mu matkę. Był to wielki cios. Koń bardzo się do niej przywiązał i nie chciał jej opuścić. Kiedy ich właściciel zabierał Szarkę, Parys podążył za nią. Nie wiedział, że to mógł być najgorszy krok w jego życiu.
Ośliczka była naprawdę stara i nie mogła pracować w polu, ani dawać źrebaków, więc zapadła decyzja o jej sprzedaniu. Chłop (właściciel) sprzedał ją handlarzowi. Widział jak Parys się do niej przywiązał, lecz nie mógł pozwolić na to, by i on trafił pod nóż. Aż w końcu dał się namówić handlarzowi i sprzedał także swojego Gniadosza. Były to marne pieniądze. Pieniądze, za które miały zginąć dwa końskie życia.
Oślica nie uciekła przed śmiercią, zginęła tam gdzie ją wysłano, w rzeźni. Parysa odkupiła pewna fundacja działająca na rzecz koni. Ludzie widzieli, że Parys to piękny, młody koń, który może przeżyć wiele lat dając szczęście nowemu właścicielowi.
Parys żył w fundacji przez 4 lata. Później doznał poważnej kontuzji i niestety, mimo miłości miał zostać uśpiony. To był jego ostatni zastrzyk w życiu. Bo, Parys dostał za małą dawkę leku i uciekł na wolność. Jakież było zdziwienie ludzi, kiedy w stajni zabrakło ich Paryska.
Później kość zrosła się, a Parys zaczął biegać po tych terenach.
Właściciel: OtherParadox
Imię: Rammstein (czyt. Ramsztajn. ) (w wolnym tłumaczeniu: Taran)
Płeć: Ogier
Wiek: 4 lata
Cechy charakteru: Z pierwszego wrażenia sceptyczny, aspołeczny i okrutny. Faktycznie jest niezbyt towarzyski i wrogo nastawiony do koni. Nie użala się nad kimś gdy sobie coś zrobi, nie zależy mu na zdrowiu i życiu innych koni. Gdy uweźmie się na kogoś nie będzie mu łatwo. Ramm szybko się prowokuje i wdaje do bójki, zazwyczaj zwycięża. Podczas walki łaknie krwi. Przeciwnik ma cierpieć i zginąć tak jak ta to sobie zasłużył. Z zabitych koni zawsze zrywa prawe ucho, na dowód zwycięstwa. Ma już ich sporą kolekcję. Taki jest Rammstein- zły, podły i okrutny.
Cechy fizyczne: Rammstein jest kiepskiej budowy koniem gorącokrwistym. Mimo to jest silny, szybki, zwinny i przebiegły. Kiedy potrzeba jest naprawdę potężny.
Ciekawostki: Rammstein zawsze zrywa prawe ucho ze swych ofiar.
Umiejętności: Szybkie reagowanie w walce. Umiejętność walki.
Żywioł: Umysł
Moce: Czytanie w myślach- inteligancja, ogłuszanie( bądź zabicie) za pomocą umysłu, hipnoza, umiejętność czarowania słowem.
Stanowisko: No przecież, że morderca, chociaż nie ma takiego stanowiska. Spokojnie, będzie działał sam.
Wybranek: Śmieszne.
Rodzina: Równie śmieszne.
Historia: Urodził się już jako czarne, podłe źrebię. Gniew wyssał razem z mlekiem matki, która była równie zła. Nigdy nie miał sprzymierzeńców, bo matka- jego wzór podłość, arogancji i wściekłości został sprzedany na rzeź, właśnie z tego powodu. Rammsteina miało czekać to samo, jednak kiedyś po prostu uciekł. Szwędał się po terenach gór, lasów, pól i łąk gdzie napotykał różn konie. Dręczył je, paswił się nad nimi, a potem bestialsko zabijał. Z każdej swej życiowej ofiary ma pamiątkę- Prawe ucho. Ma całą kolekcję. Może twoje również do niej doda?
Pamięta jeszcze ciepły, słodki łyk krwi, którą smakował się raz po raz.
Właściciel: aniwa
Właściciel: aniwa
Imię:Martel
Płeć: Ogier
Wiek: 4 lata
Cechy charakteru: Martel to zdecydowany, nieco szalony i kompletnie zwariowany ogier. Kocha adrenalinę, na jego pysku zawsze można dostrzec łobuzowaty uśmiech. Ma w wielkim poważaniu co inni o nim myślą, zazwyczaj zajmuje się sobą. Jednak to, że jest zazwyczaj przyjaźnie nastawiony nie znaczy, że nie można go wytrącić z równowagi. Potrafi być także złośliwy i wredny. Bardzo ciekawski, lubi wtykać nos w nie swoje sprawy, lecz i ma także szacunek do innych osób. Ogiera trudno opisać kilkoma zdaniami, trzeba go lepiej poznać.
Cechy fizyczne: Martel to ogier dobrze zbudowany, silny i bardzo wytrzymały. Potrafi bardzo dużo, lecz jak każdy ma i swoje wady. Ceni sobie honor i odwagę, natomiast gardzi tchórzostwem. Można by tu wiele napisać...
Ciekawostki: Ogier rozumie mowę wiatrów i dzięki nim słyszy lepiej od normalnego konia. Ciekawostka jest, że czasem u ogiera objawiają się umiejętności porozumiewania się z światem podziemnym.
Umiejętności: Martel może się ze spokojem pochwalić niezwykłą bezszelestnością poruszania i wielkim sprytem.
Żywioł: Powietrze
Moce: Tworzenie obrazów iluzjonistycznych za pomocą żywiołu, panowanie nad wiatrami, rozumienie ich mowy, tworzenie wszelakiego rodzaju wykształceń z powietrza. Wszystko związane z żywiołem.
Stanowisko: Brak
Wybranek: Brak
Rodzina: Porzucony, pomiatany przez wszystkich, wychowany przez starszego brata- Armora
Historia: Urodził się daleko stąd. Jego rodzina go porzuciła, przez większość życia wychowywał się sam, tylko na początku był przy nim jego starszy brat. Wędrował dosyć długo, z dnia na dzień coraz bardziej tracąc nadzieje, że gdzieś uda mu się znaleźć jakieś miejsce gdzie będzie mógł zamieszkać. Po jakimś czasie dotarł tu.
Właściciel: izusia321
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz